Skip links

Odbudowa startych zębów

Starte zęby są coraz częstszym problemem dotykającym naszych pacjentów. Zjawisko to powoduje obniżenie wysokości zwarcia u pacjenta. Polega ono na tym, iż wysokość na jaką zagryzają się zęby górne i dolne (tzw. zwarcie) ulega zmniejszeniu wskutek różnych procesów patologicznych, takich jak:

  • długotrwałe braki zębów w odcinkach bocznych powodujące przesunięcia i przechylenia zębów pozostałych
  • nadmierne ścieranie się zębów nieadekwatne do wieku pacjenta (tzw. starcie patologiczne), spowodowane parafunkcjami np. zgrzytaniem i zaciskaniem zębów
  • wrodzone wady zgryzu powodujące to, że kontakty zębów są nieprawidłowe, co skutkuje ich szybszym niszczeniem
  • przeprowadzone wcześniejsze leczenie stomatologiczne, np. zakładane „na płasko” wypełnienia lub używanie materiałów, które szybko ścierają się podczas żucia lub z czasem wypłukują, stosowanie protez akrylowych które osiadają szybko i „nie trzymają” już zgryzu

Obniżenie wysokości zwarcia objawia się często starciem powierzchni zębów, wykruszaniem wypełnień, wyłamywaniem brzegów siecznych zębów przednich lub skróceniem długości tych zębów, zażółceniem powierzchni zębów spowodowanych całkowitym starciem szkliwa i przeświecaniem leżącej poniżej żółtawej zębiny, nadwrażliwością zębów, pogorszeniem estetyki twarzy (zęby przestają być widoczne w uśmiechu, a rysy twarzy zapadają się).
W takiej sytuacji należy odtworzyć prawidłową dla danego pacjenta wysokość zwarcia, poprzez właściwe ustawienie zębów w łuku i relację przestrzenną żuchwy do szczęki. Niekiedy wiąże się to z koniecznością przeprowadzenia leczenia ortodontycznego. Zawsze przy odtwarzaniu wysokości zwarcia stosujemy pomiar łukiem twarzowym. Często pacjent użytkuje uzupełnienia tymczasowe, aby mógł zaadoptować się do nowych warunków. Do ostatecznej odbudowy zwarcia stosujemy, wypełnienia kompozytowe, nakłady, korony, mosty, protezy szkieletowe i implanty.
Czasami po zakończeniu leczenia konieczne jest wykonanie szyny relaksacyjnej, aby zapobiec ponownemu niszczeniu zębów.
Szyna relaksacyjna jest wykonywana na podstawie wycisku i pomiarów łukiem twarzowym. Jest to twarda nakładka akrylowa na zęby dolne lub górne, a wykonywana jest indywidualnie dla danego pacjenta. Rozklinowuje ona powierzchnie zębów łuku górnego i dolnego, chroniąc je przed nadmiernym ścieraniem, zwłaszcza u osób zgrzytających, bądź zaciskających zęby. Ponadto zmniejsza napięcie mięśni żucia oraz odciąża staw skroniowo-żuchwowy, przyczyniając się do zmniejszenia dolegliwości bólowych spowodowanych nadmierną aktywnością mięśni lub uciskiem na staw. Stosowana jest zazwyczaj w nocy, ale także, w sytuacjach stresowych, w dzień.
Często w przypadku nadmiernej aktywności mięśni żucia wskazane jest również, równolegle do zastosowania szyny, wdrożenie fizjoterapii.